Kroniki Asgun

Noruj

Niczego nie znajdujesz, to zwyczajny las. Jorgan zaśmiał się rubasznie
- Oho! Zaciekawiłem rekruta? Cóż, z tego co mi wiadomo - odeszli oni od typowej magii i poszli w całkowicie innym kierunku. Ponoć zajmują się po części iluzją - niemal tak prawdziwej, że nie do odróżnienia od życia!

Gość

- Trzeba będzie wiedzieć jak z tym walczyć - Pomyślałem...

- Masz więcej informacji na ten temat oraz od kogo posiadasz te informację Jorganie? Z chęcią dowiedziałbym się więcej u źródła.

Przez cały czas marszu obserwuje ścieżkę i pobliskie drzewa.

Noruj

- Jestem tylko nic nieznaczącym kupcem, ale bywałem wszędzie, to i się nasłuchałem, młodziku - powiedział Jorgan, podczas gdy przemierzaliście las. Nagle usłyszałeś cisze pluskanie... Nie była to jednak woda, albowiembrzmiało to nienaturalnie. To coś się zblizało.

Gość

Wyjmuję broń i staję pomiędzy Jorganem a dźwiękiem.
- To chyba jedna z tych magicznych bestii...tfu - Powiedziałem z pogardą. Czekam na potwora by od razu odpowiedzieć atakiem.[UŻYWAM TECHNIKA 1]

Noruj

Na czym ta technika? Jeszcze nic tu nie ma.
Jorgan zaczyna nerwowo się rozglądać, aż nagle słyszysz chrzęst gałęzi i olbrzymi huk. Kupiec znika ci z oczu, a kiedy się rozglądasz... widzisz głęboką dziurę, która była wcześniej przykryta liśćmi... W środku widzisz leżącego kompana...

Gość

Przezorny zawsze ubezpieczony Wink

. Ćwiczyłem z cieniem ^^.
Rozglądam się czy nic się jednak nie pojawia.
- Jorganie jesteś cały? - Spoglądam na niego...Po czym próbuję wyciągnąć klienta.

Noruj

Dziura jest dość głęboka, Jorgan ciężki jak cholera, a ty masz jedną rękę...
Kupiec jęczy - O na Burguna... Co się stało? Ała....

Gość

- Spokojnie Jorganie.
Podrapałem się po głowie z grymasem na twarzy. Zaniepokojony pułapką i wcześniejszym pluskaniem rozglądam się raz jeszcze.
Jeżeli nie udało mi się zlokalizować żadnego zagrożenia. Oceniam czy będę wstanie wejść do dziury i wziąć mojego kamrata na barana by ten wyszedł z dziury. Następnie wraz z jego pomocą spróbowałbym wyjść i ja.
Jeżeli moja postać widzi szansę powodzenia akcji; to ją wykonuje.

Noruj

Wygramolenie się z takiej dziury mając do dyspozycji jedną rękę, byłoby niemal niemożliwe, nie wspominając o dźwiganiu przy tym stu kilowego mężczyzny.
- Halo? Gdzie ja jestem? Rekrucie, jesteś tam? - woła zrozpaczony Jorgan.

Gość

- Jestem Jorganie! Nie martw się. Nie zostawię cię, prędzęj sam szczeznę. - odpowiedziałem rozpaczonemu kupcowi
Zapewne nie posiadam żadnej liny na zbyciu... Zapewne nie jest to las obdarzony lianami. Szukam w promieniu 10 metrów czegoś przydatnego. Jeżeli nic nie znajduję to chce sprawdzić miejsce z którego było słyszeć pluskanie.

Noruj

Czego konkretnie szukasz?

Gość

Roślin z których byłbym wstanie zrobić linę. Chociaż nie...On waży z 100 kilo. Obdzieram pobliskie drzewa z kory oraz powoli pozyskuje z nich łyko, które następnie będę chciał przeplatać aż w końcu zrobię linę dość długą by ją przywiązać i zrzucić rozpaczonemu Jorganowi. Rozumiem, że zajmie to trochę czasu ale w tej chwili mój rekrut nie wpadł na lepszy pomysł.
Podczas całej pracy uważnie nasłuchuje czy ktoś się nie zbliża.

Noruj

Ciągle słyszysz te niepokojące pluskanie, chociaż ciężko ci stwierdzić skąd ono nadchodzi. Na przeplataniu odpowiedniej liany spędzasz tyle czasu, że zastaje cię wieczór - wszak ciężko ci jest to zrobić jedną ręką.

Ciągle słyszysz jęczenie Jorgana, który zaczął się starać wygramolić z dziury na własną rękę, ale bez powodzenia. Starasz się go ignorować.
- Spóźnię się na statek! Jesteś tam jeszcze?
W końcu udaje ci się zrobić coś konkretnego.

Gość

- Jestem tutaj - Odpowiedziąłem
Jeśli udało mi się w końcu coś spleść. Przywiązuje to do drzewa jeżeli jest jakieś w pobliżu dziury. Jeżeli nie to sam próbuje ją zawiązać wokół pasa. Położyć się i złapać drzewa a drugi koniec zarzucić Jorganowi.

Noruj

Zawiązujesz swoje dzieło wokół drzewa i rzucasz linę do dziury. Jorgan łapię ją i woła - Wytrzyma? - ale nie czeka na twoją odpowiedź, tylko stara się wygramolić z dziury. Widzisz jak lina zaczyna puszczać, ale dłuższą chwilę później, kupiec wychodzi w końcu na powierzchnie, ciężko dysząc.

Gość

- A nie mówiłem, że Cię nie zostawię. - Odpowiedziałem z uśmiechem na twarzy - A teraz chodźmy czym prędzej zanim statek odpłynie.

Podczas dalszej drogi rozglądam się w poszukiwaniu niebezpieczeństw. Także takich jak pułapki.

- Ile mamy czasu Jorganie? - Chciałem wiedzieć jakie tempo nadać naszej podróży.

Noruj

Ruszacie dalej, ale nie przechodzicie specjalnie długiej drogi - pluskanie nie daje za wygraną. Po chwili już wszystko jest jasne - zza krzaka wypełza na ciebie sporej wielkości [link widoczny dla zalogowanych] - zwany też magicznym odpadkiem. - Tylko nie to! - krzyknął Jorgan.

Kolejność walki:
Rorret
Jorgan
Szlam

Gość

Wyjmuję broń i przemieszczam się na północny zachód oraz na północ kolejnie. Robię to by jak najdalej odsunąć zagrożenie od Jorgana. Rozumiem, żę to spowoduje iż szlam zaatakuje mnie ale będzie miał sporą drogę do Jorgana. Więcej zrobić nie mogę...

Noruj

Rzucasz się do przodu, żeby zasłonić ciałem Jorgana - wtedy też Szlam wykorzystuje okazje i wypuszcza ze swojego ciała niebieski, święcący pocisk - otrzymujesz wtedy dość bolesny cios.

Kolejność walki:
Rorret
Jorgan
Szlam

Rorret - średnio zraniony

Gość

Mimo porażenia, zaciskam zęby i staram się zaatakować. Próbuję przeciąć paskudztwo wpół.[UŻYWAM TECHNIKA 1].