Kroniki Asgun

[Gość]

W sumie gra jest młoda, i dopiero co zaczyna, ale mam kilka słów które dały mi do myślenia.

Na razie mamy dwa aktywne scenariusze, ale zauważyłem że w jednym gracze piszą pierwszoosobowo, a w drugim w trzeciej osobie.
I tu moja propozycja.

Może należałoby narzucić jakiś określony styl?
Wszystko wygląda niby okej, w danej grze, ale co kiedy postacie przy innej rozgrywce się wymieszają, i każdy z nas będzie pisał inaczej?
Trochę się będzie można pogubić, bo jeden zdąży się przyzwyczaić tak, a drugi inaczej...

Druga sprawa, to może gdybyśmy na starcie, otrzymywali informacje, o tym, jakim ekwipunkiem dysponujemy podczas gry
(Ile jedzenia, bandaży itd takie duperele). Z tą wiedzą było by na pewno łatwiej dysponować tym wszystkim.

Kolejną sprawą, byłyby opisy lokacji w których się znajdujemy. Gdyby były bardziej szczegółowe, byłoby (może) łatwiej nam się w to wszystko wczuć.
(Przynajmniej chyba mnie XD) Bo wiedzieliśmy na czym stoimy, jakie jest otoczenie.
Głównie chodzi mi o takie szczególiki, które mogą nam się w jakiś sposób przydać do pisania etc.

Są to oczywiście moje zdania, i nie trza się z nimi zgadzać, ale mnie dały trochu do myślenia, i tak właśnie chyba warto o tym pomyśleć zanim gra rozkręci się bardziej. Bo jakby nie patrzeć, im więcej My mamy informacji, tym łatwiej nam opisać to wszystko, tak by nie było żądnych wątpliwości.

[Noruj]

Co do 1 i 3 osoby to nie ma powodu wprowadzać odgórnych zasad - ja nie mam problemu, żeby zrozumieć graczy. Czy inni mają z tym problem?

Co do szczegółów, to postaram się barwniej opisywać miejsca.

Natomiast, co do ekwipunku - gracze są zazwyczaj wyposażeni w podstawowe rzeczy - o wszystko inne można pytać

[Gość]

Mnie pisanie w 1/3 osobie nie robi większej różnicy. Wystarczy, że będzie czytelnie napisane, kwestie dialogowe wyraźnie oddzielone od reszty np. kursywą i tego typu estetyczne zabiegi.

[Gość]

Jeśli chodzi o kwestię pisania w jakiejś osobie, to mnie zdecydowanie lepiej używa się pierwszej. Dzięki temu bardziej się identyfikuję z moją śliczną postacią. <3 No i też lepiej mi się czyta posty w tej konwencji. Ale co kto woli, kwestia gustu. Co mi jednak bardziej mąci w głowie, to fakt, że niemal wszyscy mają nicki inne niż imiona postaci. No i np. naszych "sąsiadów" nie jestem w stanie przez to spamiętać.

Deficyt informacyjny, tak. Też go mam. Choć może mniej dotyczy ekwipunku, a bardziej znajomości realiów świata, w którym "żyję" już przecież całkiem niezłą liczbę lat. A mam wrażenie, że poruszam się w nim niemal całkowicie na oślep. To samo zresztą dotyczy moich magicznych kompetencji. Żeby dać przykład - aktualne spotkanie z drzewołakiem. Mam wrażenie, że jako mag powinnam być nieco lepiej zorientowana, co to właściwie może być i jak ewentualnie sobie z tym radzić, a tymczasem, hm... Jest, jak jest.

[Noruj]

Co do informacji o świecie gry - generalnie wiecie tyle, ile powinniście wiedzieć. Zamysł jest taki, że postacie są raczej świeże/niedoświadczone, przez co sporo rzeczy odkrywają na bieżąco. Co do umiejętności magicznych - ciężko to przeskoczyć ze względu na mechanikę gry. Poza tym, twoja postać Trish, akurat żyła gdzieś na odludziu. To nie sprzyja akurat poznaniu świata

[Gość]

No proszę cię, świata nie poznaje się wyłącznie przez jego bezpośrednie doświadczanie. Np. z kangurem nie spotkałam się, jak żyję, ale gdybym się spotkała, to bym wiedziała, co to jest. Poza tym na odludziu mieszkałam marne 10 lat i skąd wiesz, czy przez cały ten czas nie czytałam mądrych ksiąg, hę?

A tak bardziej serio, to będę się jednak upierać, że jakiś podstawowy, wspólny wszystkim postaciom (ewentualnie z lekkimi wariacjami zależnymi od indywidualnej historii) zasób wiedzy o świecie naprawdę mocno by pomógł. Choćby we wczuciu się w ten świat.

[Noruj]

Ale podstawowy zasób o świecie każda z postaci ma. Inna kwestia - kiedy ta wiedza ma się ujawniać i być przydatna? Bo ma to miejsce Paladynka Tristana np. pamiętała o tym, że w ruinach miasta Mesmer kiedyś miała siedziba magów.

Obecnie jesteście w lesie - chciałabyś wiedzieć ile w nim rośnie drzew?

Co do kangura... To porównywanie świata z przymusową edukacją na raczej wysokim poziomie, prasą, internetem i telewizją, z młodym wiekiem, fantastycznym i quasi-średniowiecznym światem jest raczej nietrafione.

Tak jak mówiłem, opisy postaram się ubarwiać, ale z informacjami o świecie nie ma się co martwić. Co istotniejsze to będziecie wiedzieć.

[Gość]

Oczywiście możesz twierdzić, że moje porównania są nie trafne (choć zauważ, że jako mag trochę lat spędziłam w "szkole", gdzie jakieś podstawy pewnie mi do głowy wbito, choć faktycznie bez pomocy internetu - zresztą na naszym świecie też nie istnieje on od zawsze ) i wyciągać z tego wniosek, że pewnie mylę się również co do meritum. Ale możesz też zobaczyć w moim i Adiego poście pewną potrzebę, którą jako gracze odczuwamy i mówimy ci o niej. Pewnie, że możesz zasadności tej potrzeby zaprzeczać (co jednak nie sprawi, że ona zniknie), ale możesz też zrobić z informacji o niej dobry użytek - wybór należy do ciebie. Jak dla mnie, bardziej szczegółowe opisy otoczenia na pewno będą krokiem w dobrym kierunku.

Co do lasu - drzewa, w tym zwłaszcza ich liczba, interesują mnie nieszczególnie, ale już np. zamieszkujące go stworzenia ciekawią mnie zdecydowanie bardziej.

[Gość]

Mi zda się, że niezbyt wiele wiem o świecie, zwłaszcza, że w Opowieści z Asgun grałem dość dawno. Jednak poza już wcześniej wiele razy wspominanymi opisami miejsc, nad którymi Quadfour zapowiedział dokładniejszą pracę, to myślę, ze nie trzeba więcej. Pamiętajmy, że świat, w którym jesteśmy odpowiada raczej naszemu średniowieczu z dodatkiem magii. Nie wiem czy każdy zdaje sobie z tego sprawę, ale w dzisiejszych czasach stykamy się z tak dużym zasobem informacji każdego dnia, z jakim średniowieczny chłop miał do czynienia przez całe życie.

[Gość]

Mi absolutnie nie pasuje pisanie w tym samym stylu. Niech każdy pisze jak umie.
Ekwipunek. Tu by się przydało rozpisać co konkretnie się tam znajduje, żeby móc tego użyć a nie pytać MG czy mamy to i to, a może coś innego i ile tego jest (przykład z liną, gdy szukaliśmy szmatek).
A jeśli chodzi o ten zasób wiedzy to osobiście wolałbym, aby każdy wiedział tyle ile sam w rzeczywistości wie o tej sytuacji. Jednak tu przydałoby się rozpisanie elementów świata w jakimś wątku, bo pisanie co to jest jak wygląda, co o tym wiemy itp. w scenariuszu jest takie trochę średnie. W takiej postaci, w jakiej są potwory jest całkiem ok.
Ja szczerzę w ogóle nie czuję klimatu. Tylko takie pobieżne obrazy. Tu jakieś ruiny, brama, bariera, wojownik. Uważam, że gdyby w lesie przebiegło się jakieś magiczne zwierzątko, lub drapacz dopadłby koło drogi królika, albo pod gruzami znaleźli by się martwi ludzie, a nad nimi latałby roje much nie byłoby źle. Niestety gracze nie mają wpływu na takie drobnostki... Te obozowisko to był dobry pomysł, tylko trzeba było to jeszcze jakoś rozkręcić temat, żeby np. pogadać o polityce państwa, o wojnie, o ludach północy, o pięknych krainach, które zwiedziliśmy itd. Wtedy to by odróżniało spotkanie bohaterów gry od kumpla A i kumpla B na wyprawie w Krupówki. Ale w tej ostatniej kwestii nic nie narzucam. Każdy niech pisze jak chce.

[Noruj]

Ale ja uważam, że absolutnie nie ma w tym czegoś złego, że jeśli jakiś gracz zapyta, czy ma linę w ekwipunku, to staje się coś złego. Wręcz przeciwnie. Można to nawet podciągnąć pod to, że postać przeszukuje swój ekwipunek.

Bo w drugiej skrajności, mamy takie D&D (komercyjny system RPG), gdzie gracze mają rozpisane, że mają hubkę i krzesiwo, linę, haki, 3 suche racje żywnościowe, śpiwór, lampę oliwną, łopatę, pióro, atrament i innego rodzaju szmelc. Na forum pisanie tego to niepotrzebne literki, a pilnowanie tego - kto ma czego ile, odpisywanie itd, to już wgl katorga.

Dlatego przyjmuję, że w waszym ekwipunku jest wszystko czego by ktoś potrzebował do podróży, oczywiście w granicach rozsądku.

[Gość]

O, temat. :)

Nie wyobrażam sobie pisania inaczej niż w pierwszej osobie, ale tylko tyle, drażni mnie za to pisanie w trybie dokonanym (a już zupełnie jako kombo różnych czynności), zwłaszcza, że ten element jest ujęty w zasadach organizacji gry.
Do deficytu informacyjnego (ekwipunek, opisy*, wiedza ogólna etc.) szybko się przyzwyczaiłem i stwierdzam, że ma to nawet swój urok. Fajnie w takim układzie wychodzi wplatanie tradycyjnych zapytań w faktyczne zachowania postaci: "- Zaraz, zaraz, czy ja miałem gdzieś kawałek sznurka?", przynajmniej dopóki prowadzący wychwytuje takie rzeczy. :)

No i zdecydowanie lepiej czyta mi się zwięzłe i konkretne posty innych uczestników zabawy, rozumiem różne potrzeby, fajnie, gdy czasami ponosi fantazja, ale takie wielozdaniowe rozprawki przy każdej okazji w moim odczuciu wcale nie wnoszą pozytywów do klimatu i brzmią dosyć pretensjonalnie.

* W szczególności opisy anatomii żeńskiej części mojej wspaniałej drużyny, rzecz jasna.

[Gość]

[Noruj]

Chciałabyś w ogóle wszystko i to natychmiast. Jak będzie okazja i sytuacja do tego, żebyś mogła wyczuć magię (co już robiłaś) czy rozpoznawała iluzję, to zadzieje się to automatycznie. Jeśli nie, to najwyraźniej, albo postać czegoś nie potrafi, albo coś nie miało miejsca.

Poza tym - "Ciekawe, czy potrafię wyczuwać magię/rozpoznawać iluzje?" - jest faktycznie słabe, ale np. opis postaci, która stara się wyczuć iluzję, zakładając, że potrafi, albo zakładając, że teraz się uda, jest już ok.
Później pojawi się rezultat i nie ma żadnego problemu.

[Gość]

[Gość]

Ja chciałbym wszystko i natychmiast!

Nie no, wydaje mi się, że pewne rzeczy wynikają też z gier w świecie Asgun, jeśli np. wykrywanie magii pojawiało się tam, jeśli pewne elementy były naturalne dla magów czy paladynów, to zakładam, że podobnie działa to tutaj. Gdy pisałem o deficycie informacyjnym miałem właśnie m.in. na myśli to, że o wielu rzeczach dowiadujemy się z automatu, dopiero gdy mają jakąkolwiek wagę. Z jednej strony jesteśmy w tym stylu prowadzenia jako uczestnicy mocno ograniczeni, trochę głupio byłoby pytać co chwilę o więcej szczegółów otoczenia (zwłaszcza widząc, że i tak będzie miało to niewielki lub żaden wpływ na bieg wydarzeń), ale z drugiej - mamy stosunkowo więcej mięcha, a np. nasze kontakty i akcje są bardziej wyraziste i konkretne, jak już coś się dzieje, to się dzieje. :)
Reasumując, zawsze jest jakieś coś za coś, ja zasadniczo wolę pewien kompromis, ale jak pisałem - przyzwyczaiłem się i jest spoko, doceniam odmianę i nie zamierzam narzekać.

[Gość]

Podbijam w temacie "wewnętrznych monologów", niby takie ABC (ostatnie zdanie!), ale może się przydać. :)

[link widoczny dla zalogowanych]

[Noruj]

Słownik gracza Kronik Asgun:
Wojownicy Zjednocznych Miast Północy = północne łby

[Gość]

Zastanawiałem się, czy by nie zaproponować, by jednak otworzyć coś w rodzaju karczmy, w której była by niekończąca się opowieść. W sensie, że osoby które akurat nie są na misjach, mogą tu przyjść i coś porobić w karczmie. Napić się pożartować pograć coś zachowując klimat Asgun.
Do tego Mogła by powstać biblioteka, albo plac szkoleniowy, gdzie nowi uczestnicy przed rozpoczęciem mogli by się podowiadywać o świecie i swoich możliwościach(oczywiście jako klimatyczne postaci, a nie, że będzie to zamiast artykułów, które już istnieją). Osobiście nie wydaje mi się by pisanie sam na sam z GM'em scenariusza było tak dobre jak pisanie w grupce z GM'em.

[Gość]

Popieram pomysł karczmy, w zasadzie mogłaby spełniać nawet wszystkie te funkcje.