Kroniki Asgun

Gość

- Naszym celem jest sprawdzenie tego miejsca, bo miałeś złożyć miecz. Jeśli dobrze zrozumiałem twoje wyjaśnienia. Wiesz, gdzie dokładnie znajduje się ten "magiczny" punkt?

Ta wieża wygląda na ważny obiekt w tym mieście. Nadaje się idealnie na miejsce mocy, czy jak to się nazywa.

Gość

Wychodzę na światło za trójką osób. Nagle dał o sobie znać czas, w którym przebywałem w przedsionku tego miasta. Oczy nie mogły przyzwyczaić się do
takiej jasności, więc zasłoniłem źródła światła ręką, a same oczy zmrużyłem. To samo miałem z węchem, ale w tej kwestii było lepiej. Od razu zrobiło się
mi świeżo. Gdy wszystko wróciło do normy rozejrzałem się.

Oho! To chyba jakieś miasto goblinów, czy innego dziadostwa.

Palatynka od razu uzmysłowiła mi, iż jest to konkretnie miasto orków. Całkiem ładne. Podoba mi się wszechobecna "surowość" budynków. No i dużo
tu wież. Nawet bardzo dużo. Naprawdę.
//Jarkendar <3

Gość

- Pytałem Cath, co ma na myśli, mówiąc o celu. Poza tym nie jestem pewien, chyba najpierw powinniśmy zbadać centrum miasta. Potem możemy pomyśleć o tej wielkiej wieży.

Gość

-Celem są oględziny Miasta Orków, znalezienie miejsca mocy magicznej, i przygotowanie go do wykorzystywania przez paladynów, tak by mogli konstruować swoje specjalne miecze. Jednak nie mamy pewności że dobrze trafiliśmy. Być może to całe centrum mocy znajduje się gdzieś indziej.

Odparłam, znów rozglądając się dookoła.

-Zanim zaczniemy cokolwiek tutaj robić, zastanówmy się nad jakimś ogólnym planem.

Noruj

Podejmujecie decyzje?

Gość

Patrzę na Vetha i Cathrinę. Powinniśmy być w stanie wyczuć miejsce, którego szukamy. Ja będę mógł to zrobić, jeśli tylko będzie emanowało magią. W przeciwnym razie, muszę się zdać na paladynów. Z tego co wiem, Rieux magią się nigdy nie zajmował, dlatego ja i on powinniśmy trzymać się z tyłu. A dowodzenie niech przejmą wojownicy Zakonu. Tak byłoby najrozsądniej.

- Jeśli znajdziemy się w pobliżu naszego celu, pierwsi się o tym dowiecie, dlatego myślę, że to wy powinniście nas dalej poprowadzić. Ze swojej strony mogę tylko zgodzić się, że spacer w stronę centrum miasta zdaje się być dobrym pomysłem.

Gość

Prowadzę w kierunku centrum grodu.

Gość

Trzymam się cicho za resztą, oglądając się za wszystkimi budynkami. Zobaczymy jak dalej się wszystko potoczy.

Noruj

Ruszacie w głąb miasta - mijacie rzędy surowych, kamiennych budowli - większość z nich zachowała się w bardzo dobrym stanie. Miasto wygląda wręcz, jakby jednego dnia Orkowie po prostu je opuścili. Daje sobie we znaki też wasze zmęczenie - wędrujecie nieustannie od rana.
Docieracie do czegoś w rodzaju centrum miasta. Na przód od was, w oddali majaczy największa wieża, a przed wami rozciąga się szeroki plac i dość pokaźny budynek - zdecydowanie coś w rodzaju siedziby zarządcy.

Słyszycie też niepokojące dźwięki, tak jakby ktoś był w środku...

Gość

Oceniam, które z nas zdaje się najlepsze w podkradaniu się do takich hałasujących miejsc i dlaczego jest to Rinet.

Gość

Czemu Veth tak dziwnie na mnie patrzy?

Gość

Przechodzę kolejne metry przez orkowe miasto. Znudziło mi się zwiedzanie. Mimo, że budynki nie były zbyt poniszczone to zdawały się powtarzać.
Najwyraźniej dawało mi się we znaki zmęczenie i znudzenie. Zaczynam kopać kamyk, który leżał na ziemi. Wtem usłyszałem dziwne dźwięki z
odróżniającego się budynku. Kamyk poleciał na bok, ponieważ nie trafiłem go równo butem. Zauważam, że mężczyźni zaczęli patrzeć po sobie. Uznałem to
za dziwne, mając przed sobą ewentualne zagrożenie.

- Co jest? Nie chcecie sprawdzić co jest w środku? - Powiedziałem zachęcającym do tego głosem i wyszedłem krok przed resztę, aby przyjrzeć
się dokładniej budynkowi i rozpoznać do czego mogą należeć te dźwięki.

Noruj

Budynek ma dwa piętra i stoisz przed jego wejściem. To tak naprawdę sama framuga, chociaż i tak nie dostrzegasz co może być w środku. Dźwięki dochodzą jakby z piętra i brzmi to dla ciebie, jakby ktoś w czymś grzebał...

Gość

Nie ma co stać i się gapić. Sprawdźmy, kto jest w budynku. Oczywiście, oznacza to, że muszę tam wejść. Najostrożniej, jak potrafię (skradanie się, niewidzialność, przemiana w chrząszcza itp.).

Noruj

Skradasz się do pomieszczenia i zauważasz, że wystrój jest niemal tak samo surowy, jak dom z zewnątrz. Wszystko jest wykonane z kamienia - widzisz nawet przedmioty codziennego użytku. Wszystko to komponuje w całość w taki sposób, jakby Orkowie faktycznie po prostu opuścili to miejsce.

Na końcu budynku zauważasz schody. Wykorzystując całą swoją umiejętność skradania, wchodzisz powoli na górę i dostrzegasz mężczyznę, człowieka - grzebiącego w jakiejś skrzyni. Jest ubrany w czarną skórzaną kurtkę, a przy boku ma sierp.

Gość

Cholera, sam jego wygląd niewiele mi mówi. Wróg? Przyjaciel? Jeśli go zaatakuję z zaskoczenia, mogę zranić potencjalnego sojusznika. Ale jeśli to wróg, nadal będę mógł stawić mu czoła, nawet jeśli dowie się o mojej obecności. Stracę co prawda element zaskoczenia, ale tak chyba będzie najrozsądniej. Może nie powinienem był wchodzić tutaj zupełnie sam? Tak czy siak, gapiąc się na niego nie zdziałam ani nie dowiem się nic. Wyciągam więc ostrze w jego kierunku i powoli podchodzę.

- Kim jesteś?

Jeśli będzie próbował uciec, będzie to wystarczająco podejrzane, dlatego jestem gotowy do ewentualnego obezwładnienia typa.

Noruj

Mężczyzna odwraca się w twoją stronę i mówi - Hę? Inni ludzie? Tutaj? Co tu robisz? ma nieco nieobecny wzrok, kiedy się do ciebie odwraca.

Gość

- Zadałem pytanie pierwszy.

Noruj

- Ale to ja tu byłem pierwszy, a ty wtargnąłeś na mój teren - odpowiedział spokojnie mężczyzna.

Gość

- Twój teren? A powtórzyłbyś to orkom, gdyby wrócili?

Nie wygląda na wrogo nastawionego. Ale lepiej będę miał się na baczności. Może nie być tu sam.

- Chcę tylko porozmawiać. Nie spodziewałem się spotkać tutaj kogokolwiek.